بزرگترین تلسکوپ دوچشمی می تواند صحنه را با ضریب 35 بزرگنمایی کند. در مقایسه با تلسکوپ های دوچشمی متوسط معمولی، بزرگنمایی 6 تا 7 برابر دارد و تصویر بسیار واضح است که برای رصد پرندگان وحشی یا صحنه های دیگر مناسب است. . 7×50 حک شده بر روی بشکه نشان دهنده بزرگنمایی 7 برابر است و قطر لنز شیئی 50 میلی متر است.
برنامه زندگی
پرنده نگرها اغلب از دوربین دوچشمی برای بزرگتر نشان دادن اجسام دور مانند پرندگان استفاده می کنند. تلسکوپ دوچشمی در واقع فقط یک جفت تلسکوپ است که هر چشم به یک طرف آن نگاه می کند. چندین منشور (شیشه مثلثی) بازتاب زیگزاگ نور وجود دارد که باعث می شود تلسکوپ های دوچشمی بسیار کوتاه تر از تک چشمی ها باشند. منشور همچنین تصویر را بالا و پایین می کند. با یک تلسکوپ دوچشمی می توانید فاصله را با هر دو چشم به طور همزمان قضاوت کنید، اما نه با یک چشمی.
تلسکوپ دوچشمی نظامی
تلسکوپ های دوچشمی نظامی مبتنی بر سیستم اپتیکی تلسکوپی کپلر هستند و به سیستم چرخش تصویر اضافه می شوند (به طور کلی از منشور برای چرخش تصاویر استفاده می کنند). لوله لنز ممکن است به یک عنصر حساس به نور مجهز باشد که قادر به شناسایی اهداف با منابع مادون قرمز است. به طور کلی، محدوده تنظیم فاصله چشم 54 میلی‌متر تا 74 میلی‌متر، بزرگنمایی دید در نوع دستی 6 برابر تا 15 برابر، و نوع نصب شده روی قفسه 20x-40x است. عملکرد نوری تلسکوپ های دوچشمی اغلب در دو مجموعه اعداد ×D بیان می شود.
توصیه های علمی
چشم انداز نجومی ماه خدای جنگ، رصد دوربین دوچشمی بهتر خواهد بود.